Everest Basecamp Blog: nieuwe ronde, nieuw doel

Geschatte leestijd: 3 minuten

We schrijven eind november 2012. Het is een doordeweekse avond op een gure herfstdag. Het is koud, het waait hard en het regent hard. Deze avond was ik voor het eerst sinds ruim een half jaar weer eens in een sportschool.

Een paar dagen eerder had ik me door een goede vriend over laten halen eens met hem mee te gaan trainen, nadat we allebei tot de conclusie waren gekomen dat ik dat wel kon gebruiken. Dat ik daar vijf jaar later nog steeds mee bezig zou zijn en me dat naar de Dam tot Damloop, de Hardangervidda en de Himalaya zou brengen had ik toen niet kunnen vermoeden.

Zeker niet nadat we eenmaal begonnen waren met trainen. De allereerste oefening op mijn allereerste dag in de sportschool was 10 minuten hardlopen op een loopband. Die loopband stond ingesteld op 9 kilometer per uur, zonder helling. Ik lag er af. Ik lag er na die tien minuten echt af en dat was alleen nog maar de warming up.

Als we de tijd dan even doorspoelen naar eind november 2017 mag ik toch wel zeggen dat ik sinds die 10 minuten joggen een heel eind ben gekomen. Het doel dat ik mij in de zomer van 2016 had gesteld is ook gehaald, het Annapurna Basecamp is bezocht.

Tijdens het trainen en voorbereiden van deze reis heb ik ook ondervonden hoe enorm fijn het is om met zoiets bezig te zijn. Het geeft richting, het geeft een gespreksonderwerp, het geeft motivatie om te blijven sporten, om mijn geld niet uit te geven aan dingen die ik eigenlijk toch niet wil hebben en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Daarom zag ik ook ruim voor de reis naar Nepal de bui al wel hangen. Wat nu als ik eenmaal in het Annapurna Basecamp ben geweest? Dan is mijn doel gehaald en heb ik weer een nieuw doel nodig. Ik had alleen nog geen idee wat dat doel dan zou moeten worden en ik was eigenlijk ook een beetje bang dat alle mooie dingen die ik er tot nu toe uit had kunnen halen als een kaartenhuis in elkaar zouden storten als ik geen nieuw doel zou vinden. Aan de andere kant durfde ik daar vooraf ook nog niet heel erg mee bezig te zijn, aangezien ik ook nog niet wist hoe deze reis mij zou gaan bevallen. Hoe ik deze trekking zou gaan trekken.

Nu weet ik dat wel en dit smaakt naar meer. Ik wil meer van deze trektochten gaan maken. Daarom is mijn doel bij deze om in het voorjaar van 2019 weer terug te gaan naar Nepal en daar een andere trekking te gaan doen: de Everest Basecamp trektocht!

Deze zeventien-daagse trektocht voert van het stadje Lukla op 2800 meter hoogte naar het basecamp van Mount Everest, gelegen op 5300 meter hoogte. In de tussentijd wandel je door een waanzinnig mooi Himalaya gebergte, langs waanzinnig hoge toppen, ijsmeren en gletsjers.

Deze trekking duurt langer en gaat hoger en is daarmee denk ik ook zwaarder dan de Annapurna Basecamp trekking. Wat betreft leent deze zich dus prima als nieuw doel!

Een tussendoel heb ik ook al. In maart aanstaande ga ik de CPC Loop doen in Den Haag. Dat is iets dichterbij huis maar wel een halve marathon. Vorige week de eerste metertjes hardlopen alweer in de benen.

Later komend voorjaar of anders komende zomer wil ik wel weer een andere trekking gaan doen als voorbereiding, maar ik ben er nog niet helemaal uit wat dat gaat worden. Hoog op de verlanglijst staan de West Highland Parkway in Schotland of weer een trektocht door het Atlas gebergte in Marokko. Daar was ik al eens eerder geweest, maar deze specifieke trektocht gaat naar de top van de Toubkal. Dit is met 4167 meter de hoogste berg van Noord-Afrika en blijkt ook een berg te zijn waar je als wandelaar naar de top kunt. Beide lijken me echt ontzettend gaaf, maar ik heb nog geen besluit genomen.

Keep you posted!