Annapurna Basecamp Blog: Nog maar drie weken!

Geschatte leestijd: 2 minuten

We zijn inmiddels minder nachtjes slapen van de datum van vertrek verwijderd dan het aantal nachtjes slapen dat de reis überhaupt duurt.

Het visum voor Nepal is inmiddels geregeld en op een aantal items na is mijn uitrusting compleet. De ervaring van Noorwegen heeft geleerd dat het toch wel heel erg fijn is om een goede ademende regenbroek bij me te hebben en ook een goed stel handschoenen is nooit weg in de bergen. In Noorwegen had ik beide items namelijk niet en daar baalde ik hier en daar toch wel erg van. Vooral tijdens de een-na-laatste avond was mijn broek tijdens de wandeling onderlangs de voet van de Handangerjøkulen gletsjer in de mist en striemende regen zó koud en zó nat geworden dat hij de volgende ochtend nog steeds doorweekt was en ijskoud was. En dat voor een sneldrogende outdoor hikingbroek. Dat soort taferelen wil ik in Nepal toch graag voorkomen, dus een goede regenbroek staat nog op de shoppinglist.

Het enige waar ik me nog een beetje zorgen om maak is het risico van de hoogteziekte. Dat kan optreden als je in de bergen boven de 2500 meter komt en je lichaam zich onvoldoende heeft aan kunnen passen aan het verminderde zuurstofgehalte in de lucht. Of ik daar gevoelig voor ben is iets wat ik in principe alleen daar ter plaatse kan ondervinden en het is een loterij of ik er last van krijg of niet. Zelfs ervaren bergbeklimmers kunnen het krijgen, terwijl ze eerder misschien wel nooit klachten hadden. Ik heb wel gelezen dat de meeste mensen op hoogtes tussen de 3500 en 4500 meter wel enige klachten ervaren en dat je er boven de 4500 meter sowieso last van gaat krijgen, maar zo hoog kom ik niet. Het hoogste punt van de tocht ligt op 4130 meter en daar blijven we maar kort. Gelukkig sprak ik onlangs nog iemand die een paar jaar geleden dezelfde tocht heeft gedaan en niemand in zijn groep had er erge last van gehad, op wat hoofdpijn na. Geen garantie voor mij natuurlijk, maar het stemt hoopvol.

Ik heb er verder natuurlijk superveel zin in en ik denk dat ik inmiddels wel fit genoeg ben. Ik zie in ieder geval niet hoe ik in de drie weken tot vertrek nog heel erg veel fitter zou kunnen worden dan dat ik nu al ben, dus ik zal het ermee moeten doen.