Mont Blanc Blog: Doelen stellen in tijden van Corona

Geschatte leestijd: 5 minuten

Je kan nu niet naar de klimhal, niet deelnemen aan een hardloopevenement, niet naar de bergen, niet naar een sportschool. Alle sportclubs zijn dicht, alle (sport)evenementen zijn tot 1 juni afgelast en grenzen die je over moet om bij de Alpenlanden of de Ardennen te komen zijn dicht voor mensen die daar niets te zoeken hebben. En op vakantie gaan geldt niet als er iets te zoeken hebben. Dus wat voor doel ga ik mezelf dan stellen? Het angstbeeld van een futloze fulltime netflixende couchpotato dringt zich op en de Mt. Blanc verdwijnt achter de horizon.

Natuurlijk is dit leed, als je het al zo kunt noemen, klein bier vergeleken bij wat veel andere mensen doormaken als gevolg van het Corona virus. Bijvoorbeeld mensen die ziek zijn, mensen die een dierbare moeten missen op welke manier dan ook, mensen die plots werkloos zijn, mensen die plots hun zaak moesten sluiten en mensen die nu in de frontlinie tegen het virus vechten op de ICs. Al die mensen worden zonder meer harder geraakt dan ik door dit virus.

Ik ben zelf vooral blij dat ik zelf en mijn dierbaren vooralsnog gezond zijn. Maar dat neemt niet weg dat mijn hele Mont Blanc plan, waar ik me al een klein jaar op toeleg, wellicht op de schop moet. Zonder dat ik nu weet waar ik aan toe ben.

Dat zal wellicht een gevoel zijn waar veel mensen nu mee rondlopen. Je zult je moeten gaan aanpassen aan een nieuwe realiteit, waarvan je niet weet hoe die eruit zal gaan zien. Wanneer kun je vrij reizen? Wanneer zijn er weer sportevenementen om aan mee te doen? Alle twee totaal onbeantwoordbare vragen op dit moment. Natuurlijk zijn dit niet de belangrijkste vragen, maar als je die positief kan beantwoorden, zegt dat wel iets over hoe de rest van de wereld erbij staat.

Daarom is zaak te kijken naar wat ik wel weet en wat ik ondanks alles nog wel kan doen. Op dit moment weet ik drie dingen heel zeker. Ten eerste weet ik dat ik zelf geen Corona wil krijgen. Ten tweede weet ik dat ik zelf niemand wil besmetten met Corona. Ten derde weet ik dat ik tot en met 31 mei niet aan een hardloopevenement kan mee doen. De rest is onzeker. Ik zou in april wel naar Marokko gaan voor de beklimming van de Toubkal. De beklimming van de hoogste piek van de Atlas heb ik inmiddels verzet naar begin september. Dat is echter wel gebaseerd op de aanname dat we dan gewoon weer vrij de wereld over kunnen. Of die aanname correct is kan ik nu niet weten. Ik zou in juli een week gaan hiken in Spanje en vervolgens in Frankrijk en Italië een basiscursus alpinisme volgen en de Gran Paradiso beklimmen. Dat was bedoeling. Of je in juli weer vrij door Europa kan reizen? Ik ga er vanuit van wel, maar zeker weten kan ik dat nu natuurlijk niet.

Daarom ga ik voorlopig uit van de dingen die ik wel weet en wel kan. Op basis daarvan heb ik voor mezelf in tijden van Corona drie doelen gesteld:

1.) gezond blijven

2.) zorgen dat anderen gezond blijven

3.) Na 1 juni meedoen aan een hardloopevenement

Het begint allemaal al bij doel 1: gezond blijven. Als ik gezond blijf, blijven de mensen die ik tegen kom dat (hopelijk) ook en als ik gezond blijf, weet ik zeker dat ik zelf qua fitheid na 1 juni weer aan een hardloopevenement kan meedoen en naar de bergen kan.

Wat moet ik doen om gezond te blijven? Dat lijkt me inmiddels evident. Zoveel mogelijk binnen blijven en als je dan toch naar buiten gaat, dan met hooguit twee anderen maar het liefst alleen en alleen als ik me goed voel. En op anderhalve meter afstand van anderen. Op die manier besmet niemand mij en besmet ik niemand anders.

Daarmee zijn doel één en twee dus duidelijk. Dan doel drie. Na 1 juni aan een hardloopevenement meedoen. Daarvoor moet ik wel fit blijven en op gewicht blijven.

Gelukkig biedt in je eentje dingen moeten doen mij wel de mogelijkheid om een aantal sporten te doen die ik heel fijn vind om te doen en waar ik fit door blijf. Dat zijn in mijn geval hardlopen, fietsen en wandelen. Gelukkig zijn dat drie sporten die je uitstekend in je eentje kunt beoefenen. Op het moment van schrijven is het eerste hardloopevenement waar ik mogelijk aan mee kan doen de 10 kilometer van de Letterenloop op 7 juni. Dat wordt dus mijn solitaire trainingsdoel zolang het verbod op evenementen dat geldt tot 1 juni niet opschuift. En als ik toch ruim twee maanden de tijd om voor die 10km te trainen kan ik maar beter een strak doel stellen. Ik wil die 10 kilometer namelijk gaan proberen onder de 50 minuten te lopen. Geen idee of dat lukt, maar aan die zee van tijd tot het zover is zal het niet liggen.

Trainen dus. En wat nog meer? Niet teveel eten met al dat binnen zitten. Ik werk nu thuis en ik kan niet meer naar kantoor, dus ik kan niet meer zorgen dat ik gewoon niet teveel eten bij me heb. Gelukkig heb ik mezelf leren beheersen met eten. Hoe zegt u? Ik heb mezelf gedurende de winter een uitdaging gegeven. Op 12 december 2019 kreeg ik van mijn werkgever een kerstgeschenk en een van de dingen die daarbij zat was een doos met daarin 100 kleine chocolaatjes. Ik had daarna mezelf tot doel gesteld om dan ook 100 dagen te doen met die voorraad. 100 dagen lang maximaal 1 chocolaatje per dag uit de doos eten dus. Om de kat nog wat steviger op het spek te binden heb ik die doos ook nog eens heel prominent op de eettafel in mijn woonkamer gezet.

Inmiddels kan ik zeggen dat dat gelukt is! Ik heb honderd dagen gedaan met 100 chocolaatjes. Daarmee vind ik dat ik wel van mezelf mag zeggen dat ik mezelf heb leren beheersen met eten.

Dus voor de komende weken ziet mijn tocht naar de top van de Mont Blanc er als volgt uit. Binnen blijven en in mijn eentje hardlopen. Of toch op zijn minst op anderhalve meter afstand en dat ook nog eens bij de gratie van gezond blijven.

Benieuwd hoe dat gaat?

Stay tuned, stay safe.