Geschatte leestijd: 1 minuten
We schrijven inmiddels half juni en de zogenaamde ‘generale repetitie’ komt inmiddels met rasse schreden dichterbij. Nog iets meer dan een maand te gaan tot de start van acht dagen wandelen door Noorwegen. Onlangs ben ik me er wel wat meer in gaan verdiepen in wat voor gebied ik eigenlijk ga lopen. Tijdens deze wandeltrekking zal ik gedurende acht dagen over de Hardangervidda gaan wandelen.
Na een treinreis vanaf het vliegveld van Oslo gaan we direct de wildernis in en lopen we hoofdzakelijk in zuidwestelijke richting. Op ongeveer de helft van de tocht buigen we af naar het noordwesten richting de eindbestemming. Dat is een stadje vanaf waar we weer met de trein naar het vliegveld zullen gaan. We lopen dus in een soort V-vorm dwars door het gebied heen.
Als je een (dikke) talenknobbel hebt, zal het je wellicht zijn opgevallen dat het laatste gedeelte van de naam Hardangervidda, of het stuk ‘vidda’, wel iets weg heeft van het Engelse woord ‘void’. Het Noorse woord vidda betekent vlakte of plateau en met een scheutje dichterlijke vrijheid zou je dat ook wel als ‘leegte’ kunnen vertalen.
Ooit kwam ik tijdens het opruimen een oude kaart van Noorwegen tegen, waar de Hardangervidda duidelijk op te zien is. Of beter gezegd, overblijft.
Op de kaart is de Hardangervidda een best wel grote leegte. Er loopt geen weg, er ligt geen dorp en er staan ook niet eens bomen (de groene lijnen zijn provinciegrenzen).
Sommige mensen zouden zich wellicht afvragen waarom ik er dan überhaupt heen wil. Een deel van mijn antwoord daarop is dat ik dat soort plekken juist fascinerend vind en het andere deel van mijn antwoord is onderstaande 360 graden-foto: