×

“Because the mountains we climb are made not only of rock and ice, but also of dreams and desire. The mountains we climb are mountains of the mind.”

~ Willem Dafoe in “Mountain” (Netflix)

Haarlem, 20 november 2019*

In het najaar van 2021 wil ik de allerhoogste Alpentop, de Mont Blanc, gaan proberen te beklimmen. Dat is trouwens niet de berg op de foto. Dat is de Macchapuchre in Nepal. Deze berg is maar liefst 6997 meter hoog en is nog nooit door iemand beklommen, mede omdat dat sinds 1964 verboden is.

Of ik de top van de hoogste Alp van maar liefst 4810 meter hoog haal is van veel dingen afhankelijk. Dat zijn deels dingen waar ik geen invloed heb, zoals sneeuw- en ijscondities en de weersomstandigheden, maar er is ook een aantal zaken waar ik wel degelijk invloed op heb. Daar gaat dit manifest over, maar eerst wil ik een andere vraag beantwoorden.

Want waarom wil ik dit eigenlijk? Nu zou ik de eerste bekende beklimmer van Mt. Everest, George Mallory, kunnen citeren die desgevraagd “Because it’s there” antwoordde op waarom hij eigenlijk de Everest wilde beklimmen. Dit vind ik voor mezelf wel wat te makkelijk en dan blijft dit manifest wellicht ook nogal oppervlakkig. Op de vraag of deze man citeren pretentieus zou zijn ga ik niet eens in. Ondanks dat zijn reactie mij wel op een bepaalde manier raakte wil ik voor mijzelf wel dieper op de vraag in gaan.

Het gaat mij er niet om dat ik per se op die top wil staan omdat me dat zo gaaf lijkt en dat ik mezelf dan op de borst kan kloppen en thuis of in de kroeg kan zeggen dat ik die enorme massa van rots en ijs heb bedwongen. Natuurlijk is dat leuk, maar inmiddels hebben al tienduizenden mensen op de top gestaan en na mij zullen er nog velen volgen. Mijn verlangen hierachter zit toch iets dieper.

Want als ik de Mont Blanc wil beklimmen, wat moet ik daar dan allemaal voor doen? Dan moet ik natuurlijk gaan sporten om voldoende conditie en uithoudingsvermogen te kweken. Dan moet ik zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen opbouwen. Dat moet ik het lef hebben om mijn eigen grenzen te verleggen. Dan moet ik contact leggen met mensen die deze berg al hebben beklommen om van hun ervaringen te leren en om een betrouwbare partij te zoeken die de nodige begeleiding op de berg zelf verzorgt. Ik denk dat ik dan dus op drie terreinen aan de bak moet: mijn fysieke fitheid, mijn mindset en mijn netwerk.

Fysieke fitheid

Als ik op de Mont Blanc wil staan heb ik nog twee jaar de tijd om fit genoeg te worden. Afgelopen najaar heb ik al eens met een gids gesproken die Mont Blanc expedities begeleidt over de vraag hoe fit je dan moet zijn. Zijn antwoord daarop was dat daar geen universele maatstaf voor is en daarom is mijn doel om zo fit mogelijk te zijn.

Er zijn zes sporten die ik met plezier doe en waar ik ook wel (enigszins) goed in ben. Dat zijn fietsen, hiken, hardlopen, CrossFit, boulderen en klimmen. Daarom is mijn doel per sport als volgt.

  • Ik ga proberen om in 2019 bij elkaar 500 kilometer te hardlopen. Op het moment van schrijven zit ik op 312.
  • Voor vertrek wil ik nog twee halve marathons lopen. De eerste die ik ga doen is die van Amsterdam op 20 oktober.
  • In de zomer van 2020 wil ik nog een wat technischere basiscursus alpinisme doen en later in het seizoen proberen de Grossglockner te beklimmen.
  • Ik ga bij voorkeur twee keer per week naar CrossFit, maar minstens één keer.
  • Ik ga twee keer per week boulderen en/of klimmen.
  • Ik ga bij voorkeur twee keer per week hardlopen óf fietsen óf hiken, maar minstens één keer.

Mindset

Als ik niet geloof dat ik de top kan halen ga ik daar ook niet komen. Daarom wil ik gaan werken aan een positieve mindset:

  • Als ik twijfel of iets een goed idee is stel ik me niet meer de vraag ‘Maar wat nou als het niet lukt?’, maar de vraag ‘Maar wat nou als het wel lukt?’
  • Als ik twijfel of ik iets durf vraag ik mezelf af wat de absoluut ergst voorstelbare consequentie van die actie zou kunnen zijn en hoe realistisch dat is. Als die twee dingen acceptabel zijn ga ik ervoor, zo niet dan niet.
  • Als ik twijfel of ik iets ga volhouden houd ik mezelf voor de Everest Base Camp ook niet ineens 200 meter lager kwam te liggen omdat ik toen moe was en ik daar toch gekomen ben.
  • Als ik iets nú niet kan, wil niet zeggen dat ik het daarom ook nooit zal kunnen. Iets niet geleerd hebben of niet weten is iets heel anders dan iets daadwerkelijk niet kunnen.
  • Falen en fouten maken is niet erg. Niet proberen wel.

Netwerk

Niemand beklimt in zijn of haar eentje de Mont Blanc. Daar heb je altijd andere mensen bij nodig. Daarom wil ik blijven investeren in mijn huidige sociale leven, maar het ook uitbreiden met nieuwe mensen.

  • Mijn familie en vrienden zijn een van de belangrijkste rijkdommen die ik heb. Koester deze.
  • Ik heb gemerkt dat de boulderhal, de klimmuur en de crossfit box waar ik heen ga hele fijne plekken zijn om met nieuwe mensen in contact te komen. Daarom blijf ik daar ook vaak heengaan en ga ik actief zorgen dat ik daar met mensen in contact kom.
  • Ik heb nauwelijks mensen in mijn omgeving waarvan ik weet dat ze de Mont Blanc of een andere grote berg hebben geprobeerd te beklimmen of die dat gelukt is. Daarom ga ik op zoek naar mensen die dit wel hebben gedaan.
  • Ik ga in het kader van het opdoen van nieuwe ervaringen via MeetUp naar evenementen die mij leuk lijken. Dan kom ik automatisch ook weer nieuwe mensen tegen. Dit wil ik een keer per maand gaan doen.
  • Ik ga me na de zomer aanmelden bij een hardloopclubje om te kijken of dat leuk is.
  • Ik ga mijn vorderingen en verrichtingen omtrent dit alles bijhouden in een blog op deze site, getiteld Mont Blanc Blog.

Bovenstaande doelen en acties zijn veel breder dan alleen maar het bereiken van de top van de Mont Blanc. Ik heb namelijk de overtuiging dat als ik zorg dat ik fit ben en fitter word, ik dan ook een positieve mindset en zelfbeeld zal hebben. En als ik een positieve mindset heb, ben ik ook meer in om leuke dingen te ondernemen, waardoor ik weer meer met nieuwe mensen in contact kom en een betere band heb en houd met de mensen die al dichtbij staan. Het beklimmen van de Mont Blanc is in feite de kapstok om al die dingen ook daadwerkelijk te gaan doen.

Addendum (20 november 2019)

De eerste versie van dit manifest schreef ik op 31 juli 2019. Toen ik had voor ogen om in juli 2020 een poging te doen de Mont Blanc te beklimmen. Dat was voordat ik twee weken later in Zwitserland mijn eerste ervaringen met alpinisme zou gaan opdoen. Toen ben ik namelijk in Arolla geweest voor een basiscursus alpinisme (hoe dat ging lees je hier).

Op de laatste dag van deze cursus liep ik tijdens de wandeling terug naar het dorp met de gids te praten of wat ik eventueel hierna in de bergsport wilde gaan doen en toen vertelde ik hem over mijn plan om juli 2020 de Mont Blanc te gaan beklimmen.

De gids raadde me dat vervolgens af en wel om twee redenen. De eerste reden was dat juli en augustus de hoogseizoen-maanden zijn op de Mont Blanc en dat het er dan heel erg druk zal zijn. De tweede reden is dat de op de gletsjer van La Luette ook hebben geoefend met het zonder stijgijzers lopen op een sneeuwhelling. Dat was voor het eerst dat ik dat deed en daarom ging dat nog niet zo goed. Aangezien je tijdens het beklimmen van de Mont Blanc, zo vertelde de gids mij, ook een stuk aan fixed rope loopt kon dit wel eens probleem zijn, zeker als het druk is op de berg. Een fixed rope is namelijk een touw dat is bevestigd aan de berghelling. Gezien je hieraan zelf ook gezekerd bent, zou je dus moeten losmaken van dit touw om een langzamere klimmer in te halen. En dat kan nu net niet en betekent dat je dus niet kan inhalen als je aan een fixed rope zit. Als je dan ‘vast’ zit achter een langzame klimmer die nog niet zo soepel over een sneeuwhelling loopt (ik dus), kan dat erg frustrerend zijn voor mensen die sneller willen en als je het gevoel hebt dat je wordt opgejaagd door mensen die sneller willen kan dat ook erg frustrerend zijn. Dat zou erg zonde zijn van de bergervaring, waar je wel een hele tijd naartoe hebt geleefd. Gezien er 82 4000 meter toppen in de Alpen zijn, raadde de gids me aan te overwegen of juli 2020 wel het juiste moment zou zijn voor mijn Mont Blanc-aspiraties. Want hij vond wel dat sterk en fit genoeg was voor die berg, alleen ja, dat sneeuwlopen.

Vorige maand heb ik ook nog met een andere gids gesproken. Ik ben nooit met hem in de bergen geweest, maar ik heb hem wel de situatie uitgelegd en hem verteld over de feedback die ik had gekregen. Die gids gaf mij daarop hetzelfde advies en daarom heb ik mijn plannen wat aangepast.

Ik wil nu de Mont Blanc in september 2021 gaan beklimmen. In de zomer van 2020 wil ik nog een basiscursus Alpinisme gaan doen, maar dan in de omgeving van Chamonix en de Gran Paradiso in Italië en later in het seizoen wil ik dan een beklimming van de Grossglockner gaan proberen. Het jaar erop staat dan wel de Mont Blanc op het programma, maar dan eind september. Dat zijn de laatste weken van het jaar dat de hutten nog open zijn en dan is het op de berg ook een heel stuk rustiger. Zo heb ik dus mijn drukte-probleem en mijn sneeuwwandel-probleem opgelost.

Auteur

m.g.vandijk1@gmail.com